Çok şık bir restorana giriyoruz. Restoranın sahibi çift, çok şık elbiseler içinde bizleri karşılıyorlar. Masalarımıza oturuyoruz ve servis başlıyor. İlk gelen tabak için bir sanat eseri demek haksızlık olmaz diye düşünüyorum. Bu muhteşem meze tabağını hazırlayan kişinin ismi ile gelen aperatif tabağı hem göze, hem damak tadına hitap ediyor. Arkadan çok değişik bir nohut çorbası geliyor. Gelecek tabakları merak ettiğimden mutfağa girmek için izin istiyorum. İtalya’nın bu yönünü çok seviyorum. Mutfağa girmek istediğinizde tepki vermek yerine memnun oluyorlar. İçeri girdiğimde bizi karşılayan hanım, o şık kıyafetlerin üzerine bir önlük takıp, yemek yapıyor. Bana kendi açtığı o renkli makarnaları gösteriyor. Makarnalar gerçekten çok ince ve havaya kaldırdığınız zaman arkası gözüküyor ama kopmuyor. Hemen hemen hepsi aynı boy kesilmiş. Makarnalar hazır olurken ızgaranın üstünde pişmeye başlayan etlerimizin kokusu geliyor. Muhteşem bir manzara. Hanımefendi gruptan isteyenlerin de mutfağı ziyaret edebileceğini söylüyor. Grubun bir bölümüyle bu muhteşem manzarayı paylaşıyoruz. Servis başladığında inanılmaz tatlarla buluşuyoruz. Elde açılmış makarnaların, sosların kıvamını, pişerken kokusunu duyduğumuz etlerin yumuşaklığını, lezzetini anlatmak mümkün değil. Hani biraz abartıyorum ama “yiyorum, öyleyse varım” dedirtiyor. Yemek sonrası hanımefendi yemekler hakkında görüşlerimizi alıyor. Gerçi gözlerimizdeki ışıltı, kelimelere gerek kalmadan memnuniyetimizi anlatıyor. Muhteşem yemeğimizden sonra huzur ve mutluluk içinde uykuya dalıyoruz...